"Unë quhem Desara dhe jam 17 vjeçe. Ne jemi me origjinë nga Burreli, por familja ime u shpërngul në Durrës për një jetë të mirë. Këtu në fakt, nuk ka qenë dhe aq e lehtë. Nuk ka punë, shpesh s'ka as ujë dhe drita, rrugët janë të pashtruara dhe shumë kanale janë të hapura.

Megi, ishte vetëm 3 vjeçe kur humbi mamanë. Mbeti pa dashurinë e saj të madhe dhe kujdesin e saj të veçantë. Kur ishte 9 vjeçe e vogla u diagnostikua me diabet, një sëmundje që siç thotë ajo nuk do t’i ndahet gjithë jetës. Sot është 13 vjeçe dhe duket se ka mësuar të jetojë bashkë me të.

Në ditët e sotme, Pandeli Malaveci arrin të marrë prodhim nga 35 dynym tokë. Vetëm 12 prej tyre i ka të familjes, kurse pjesën tjetër e merr me qera.

Tungjatjeta Jetë...Alesia lindi me paralizë cerebrale, por kjo nuk e ka penguar të jetë e para e klasës dhe të shkëlqejë në orën e matematikës.“Kur mbaron mësimi, shokët e klasës vrapojnë për të shkuar në shtëpi. Unë rri ulur dhe pres mamin”- tregon 9-vjeçarja.

E shihte tek rrinte orë të gjata në oborrin e shkollës. Një ditë u fut brenda dhe pyeti rojen. Ai i tregoi se ai vinte aty që në 7 dhe priste derisa të fillonte mësimi. Klasa e tij ishte turni i dytë në shkollë. Ai fillonte mësimin në 13 e 30 dhe mbaronte pasdite vonë. E pyeti përse.

Jasminës i pëlqen të dëgjojë muzikë, të shohë filma vizatimorë, të dalë shëtitje me motrën dhe vëllain. I pëlqen kur mami e vesh me rrobat e saj të preferuara dhe kur i përkëdhel kokën teksa i kreh flokët. Por më shumë se çdo gjë tjetër Jasminës i pëlqen të dëgjojë zërin e të atit në telefon.

Leo* është 13 vjeç dhe jeton në Tiranë. Çdo të diel ai ngrihet herët dhe niset në Fushë-Krujë.

Motra e vetme shqiptare e Kishës Orthodhokse Autoqefale Shqiptare, motër Rakela futet thellë në kujtime për të na bërë të gjithëve të përjetojmë momentin kur mori vendimin  më të rëndësishëm të jetës së saj: “Ky është rrëfim shumë personal… ka qenë Krishtlindja e ’96-ës…atë natë nuk kish

“Ndenja më shumë se 24 orë me dhimbje. Fëmijën ma tërhoqën me vakum. S’kishte drita, nuk e futën as në inkubator. I vinin bidona me ujë të ngrohtë. Në 4 muajt e parë të jetës djali nuk kishte shumë reagime. Më vonë kuptuam që nuk ecte dot ”- tregon Buqja.

Sara është 5 vjeçe. Ajo është më e vogla e fëmijëve dhe rritet mes përkëdhelive të të gjithëve të cilat ajo jo shumë i kupton. E ati tregon tmerrin e një nate dimri në janarin e vitit 2011. “Ramë për të fjetur dhe vetëm kur dëgjojmë të qarat e Sarës.